علم ثابت شده

بازدید :217
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:10
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

he3031

اسید معده(به انگلیسی: Gastric acid) یکی از اجزای اصلی شیرهٔ معده (به انگلیسی: digestive fluid) است. یک انسان بالغ روزانه بین ۲ تا ۳ لیتر شیرهٔ معده تولید می‌کند. شیره معده یک مایع گوارشی اسیدی ور قیق است که به وسیلهٔ غده‌های موجود دردیواره داخلی معده ترشح می‌شود. ازجمله موادی که دراین شیره وجود دارد، هیدروکلریک اسید است. پی اچ شیره معده به دلیل وجود این اسید در حدود۱٫۵بوده و غلظت هیدروکلریک اسید درآن ۰٫۰۳مولاراست. اسیدی بااین غلظت می‌تواند فلز روی را در خود حل کند. علت وجود محیطی بااین قدرت اسیدی وجود مقدار یون هایH+ که از دیواره داخلی معده و از یاخته‌های درون بافت نفوذناپذیری ترشح می‌شوند. این غشا اجازه می دهد که آب و مولکول‌های خنثی به سلول وارد یا ازآن خارج شوند. اما این غشا معمولا از تبادل یونهای آب پوشیده شده‌ای همچون K+,Na,Cl,H جلوگیری می‌کنند.

تا به حال احساس سوزش سر معده داشته اید؟ بعضی به آن سوزش سر دل می گویند و بعضی دیگر وقتی دچار این حالت می شوند، می گویند ترش کرده اند. اما فارغ از اسمش، این احساس ناخوش آیندی است که میلیون ها انسان را آزار می دهد و کاش تنها عیب آن اذیت شدن بود.

اگر به ندرت دچار احساس سوزش معده می شوید مشکلی وجود ندارد. اما اگر این حالت را زیاد تجربه می کنید، باید به فکر درمان آن باشید چرا که می تواند عوارض جدی و خطرناکی در پی داشته باشد.

ادامه مطلب ایران ام دی را از دست ندهید.

تعریف: سوزش معده چیست؟

زمانی که اسید معده وارد مری (لوله ای که دهان را به معده متصل می کند) می شود سبب ایجاد التهاب و سوزش شده و ما در بالای شکم و زیر استخوان جناغ احساس سوزش و ناراحتی می کنیم.

در واقع اسید معده نباید به مری وارد شود. نیروی جاذبه کمک می کند که اسید همان پایین و در معده باقی بماند. در محل اتصال مری به معده نیز یک اسفنگتر مخصوص (مانند یک در حلقوی) وجود دارد که جلوی بازگشت اسید به مری را می گیرد و فقط اجازه عبور غذا را می دهد.

اما اگر این اسفنگتر زیاد باز و بسته شود و یا به اندازه کافی محکم بسته نشود امکان برگشت اسید به بالا فراهم می شود که به آن «ریفلاکس» اسید می گویند.

گاهی اوقات علایم سوزش معدهبا علایم حمله قلبی اشتباه گرفته می شود و این جزو مواردی است که می تواند بسیار خطرناک باشد.

بیشتر بخوانید: سوزش معده یا حمله قلبی؟ چگونه آنها را از یکدیگر تشخیص دهیم؟

چه چیزی باعث سوزش معده می شود؟

اسفنگتر تحتانی مری عامل اصلی ایجاد سوزش معده به حساب می آید. اما دو عامل دیگر هم مشکل را بیشتر می کنند: وجود حجم زیاد غذا در معده (پر خوری) و یا وجود فشار زیاد روی شکم. (که اغلب به خاطر چاقی، بارداری، یا یبوست ایجاد می شود)

برخی غذاها سبب شل شدن اسفنگتر تحتانی مری می شوند و به همین خاطر بازگشت اسید را بیشتر می کنند. غذاهایی مانند: گوجه فرنگی، مرکبات، سیر، پیاز، شکلات، قهوه، الکل، محصولات دارای کافئین و قرص نعناع.

غذاهایی که دارای چربی و روغن زیاد هستند سبب سوزش سر معده می شوند. در کنار آن استرس و کمبود خواب نیز سبب افزایش تولید اسید معده شده و میزان سوزش سر دل افزایش میابد.

مصرف سیگار یکی از عوامل مهم سوزش معده است. چرا که از یک طرف سبب شل شدن اسفنگتر تحتانی مری شده و از طرف دیگر سبب افزایش اسید معده می گردد. ضمن اینکه فراموش نکنید که برخی داروها نیز باعث سوزش معده می شوند.

چه زمانی بیمار تلقی شده و نیاز به درمان داریم؟

پاسخ ساده است: اگر علایم شما مانند درد سوزاننده در قفسه سینه و سر دل بیشتر از «دو بار در هفته» ایجاد می شود، شما به بیماری ریفلاکس اسید معده مبتلا هستید. نام دیگر این بیماری GERD است که مخفف gastroesophageal reflux disease می باشد.

چه چیزی سبب بیماری ریفلاکس اسید معده می شود؟

یکی از عوامل شایع این بیماری وجود اشکالی ساختاری در معده است که در آن نوعی فتق وجود دارد که به نام hiatal hernia شناخته می شود. اما در کنار آن عوامل زمینه ساز مهم دیگری نیز به شرح زیر وجود دارند:

– پرخوری و مصرف حجم زیاد غذا در هر وعده و دراز کشیدن بلافاصله بعد از صرف غذا
– داشتن اضافه وزن یا چاقی
– مصرف غذا نزدیک زمان خواب
– مصرف برخی غذاهای خاص مانند مرکبات، گوجه فرنگی، شکلات، نعناع، سیر، پیاز، ادویه جات و غذاهای چرب.
– مصرف برخی نوشیدنی ها مانند نوشیدنی های گازدار، الکل، قهوه و چای.
– مصرف دخانیات
– بارداری
– مصرف داروهایی مانند آسپرین، بروفن، برخی داروهای فشار خون یا شل کننده عضلانی.

علایم بیماری ریفلاکس اسید معده (GERD) چیست؟

علایم شایع این بیماری به این شرح است:

– احساس درد و سوزشی که از معده به سوی شکم یا قفسه سینه تان حرکت می کند. گاهی اوقات این درد به سوی گلو نیز کشیده می شود.
– احساس برگشت غذا یا اسید ترش و تلخ به گلو یا دهان.

در کنار این دو علامت اصلی، ممکن است این علایم را نیز تجربه کنید:

– نفخ
– مدفوع خونی یا سیاه و قیر مانند و یا استفراغ خونی.
– آروغ
– اشکال در بلع غذا
– سکسکه
– حالت تهوع
– کاهش وزن، بدون پیدا شدن علت مشخص
– سرفه خشک، خس خس سینه، خشن شدن صدا و یا گلودرد مزمن.

بیماری ریفلاکس اسید معده(GERD) چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر بیشتر از دو بار در هفته دارای این علایم هستید، باید جهت تشخیص قطعی به پزشک مراجعه کنید. وجود علایم سوزش سر معده کلید اصلی تشخیص به شمار می رود. به خصوص هنگامی که با اعمال تغییرات در سبک زندگی، رژیم غذایی و استفاده از داروهای ضد اسید علایم بهتر شوند.

اما اگر برداشتن این گام ها کمکی به بهبود علایم نکرد، ممکن است پزشک شما از آزمایش های دیگری جهت بررسی وجود مشکلات دیگر استفاده کند. کارهایی مانند اینها:

بلع باریوم:این تصویر برداری برای بررسی باریک شدن مری یا وجود زخم در مری مورد استفاده قرار میگیرد. پیش از تصویر برداری با اشعه ایکس باید یک محلول را بنوشید.
مانومتری مری:در این آزمایش عملکرد مری و اسفنگتر تحتانی آن مورد بررسی قرار میگیرد.
مانیتورینگ PH:همانطور که از اسمش مشخص است، در این آزمایش به دنبال اسید در مری میگردند. دستگاهی به درون مری وارد می شود و برای یک تا دو روز در آنجا قرار میگیرد تا میزان اسید ورودی به مری را محاسبه کند.
اندوسکپی:لوله ای وارد مری و معده می شود و با دوربین درون مری و معده را بررسی می کنند. پیش از آن داروی آرامبخش دریافت می کنید تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
نمونه برداری:ممکن است هنگام اندوسکپی از مری یا معده قطعات بافتی کوچکی برداشته شود تا آنها را زیر میکروسکوپ مشاهده کنند تا از نظر وجود عفونت و هر گونه رشد غیرطبیعی بررسی کنند.

آیا امکان درمان بیماری ریفلاکس اسید معده با رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی وجود دارد؟

یکی از موثرترین روش ها برای درمان این بیماری پرهیز از مصرف غذاها و مایعاتی است که سبب ایجاد علایم می شوند. با برداشتن این گام ها می توانید کمک بزرگی به بهبود علایم بکنید:

– حجم وعده های غذایی را کمتر کنید.
– مصرف سیگار را ترک کنید.
– قسمت بالای تخت خواب خودتان را بین ۱۰ الی ۱۵ سانتیمتر بالاتر بیاورید.
– در طول روز سعی کنید روی صندلی چرت بزنید.
– لباس های تنگ و کمربند تنگ نپوشید.
– اگر چاق هستید یا اضافه وزن دارید، سعی کنید که وزن تان را کاهش دهید.
– استرس خودتان را کمتر کنید.
– مشورت با پزشک تان را فراموش نکنید.

آیا امکان درمان بیماری ریفلاکس اسید معده با دارو وجود دارد؟

در اغلب موارد کافی است که سبک زندگی تان را اصلاح کنید تا مشکل حل شود. گاهی اوقات هم مصرف داروهای آزاد مشکل را حل می کند.

داروهای ضد اسید می توانند اسید ترشح شده از معده را خنثی کنند. اما می توانند عوارضی مانند اسهال یا یبوست به همراه داشته باشند. به خصوص اگر آنها را زیاد مصرف کنید. بهتر است ضد اسیدی مصرف کنید که دارای هیدروکسید آلومینیم و منیزیم به صورت همزمان باشند. (مانند شربت آلومینیوم ام جی) ترکیب این دو سبب کاهش عوارض گوارشی خواهد شد.

اما اگر داروهای ضد اسید به اندازه کافی موثر نبود، ممکن است پزشک شما سراغ تجویز داروهای دیگری برود که به صورت تکی یا ترکیبی تجویز می شوند. برخی از آنها به این شرح اند:

مواد فوم ساز:اینها معده را می پوشانند تا جلوی ریفلاکس را بگیرند.
مسدود کننده های H2:داروهایی مانند رانیتیدین و فاموتیدین. این گروه از داروها تولید اسید را کاهش می دهند.
مهار کننده های پمپ پروتون:داروهایی مانند امپرازول و پنتوپرازول. این دارو ها هم با مکانیسمی متفاوت میزان ترشح اسید را کاهش می دهند.
پروکینتیک ها:به تقویت اسفنگتر تحتانی مری کمک نموده و به تخلیه سریع تر معده کمک می کنند.

توجه کنید که بدون تجویز پزشک نباید این داروها را با هم مصرف نمود.

آیا درمان جراحی برای بیماری GERD یا ریفلاکس اسید معده وجود دارد؟

اگر با درمان دارویی همچنان مشکلات ادامه داشته باشد و علایم بیماری اختلالات زیادی در زندگی ایجاد کنند، ممکن است به فکر انجام جراحی افتاده باشید.



مشاهده پست مشابه : سوره یاسین به صورت صوتی
بازدید :223
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:10
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

اپیدرمولیز بولوزا(به فرانسوی: épidermolyse bulleuse) یا اپیدرمولیزیس بولوسا (به انگلیسی: Epidermolysis bullosa) ( ای‌بی: EB) یک بیماری ارثی در بافت‌های پوستی می‌باشد که در پوست و غشای مخاطی ایجاد تاول می‌کند. شیوع این بیماری ۱ در ۵۰۰۰۰ است. شدت بیماری از ملایم تا کشنده تغییر می‌کند. این بیماری از یک جهش ژنتیکی در کراتین یا کلاژن ایجاد می‌شود. [۱]این بیماری در تمامی گروه‌های قومی و نژادی رخ می‌دهد و به طور مساوی بر مردان و زنان اثر می‌کند.

در نتیجه، پوست به شدت شکننده خواهد شد و کوچکترین اصطکاک یا آسیبی لایه‌های پوستی را جدا کرده و ایجاد تاول می‌کند. افراد دچارشده به این بیماری در معرض ریسک سرطان پوست می‌باشند.

علم ثابت شده
کودکی پنج ساله مبتلا به اپیدرمولیز بولوسا

پوست شامل دو لایه می‌باشد: لایه خارجی که روپوست (اپیدرمیس) خوانده می‌شود و لایه داخلی، پوست (درمیس). در افراد سالم، قلاب‌های پرتئینی که از کلاژن ساخته شده‌اند بین دو لایه وجود دارند که مانع حرکت مستقل (اصطکاکی) این دو لایه می‌شوند. در افراد مبتلا به ای‌بی، این دو لایه پوستی فاقد این پروتئین بوده و کوچکترین عملی که باعث ایجاد اصطکاک بین دو لایه می‌شود (مثل مالیدن یا فشار) ایجاد تاول و زخم‌های دردناک می‌کند. مبتلایان به ای‌بی درد خود را با سوختگی درجه سه قابل مقایسه می‌دانند.

بازدید :184
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:09
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

4349

تالاسمیاز بیماری‌های ژنتیکی است که در اثر آن هموگلوبین ساختار طبیعی خود را از دست می‌دهد وبنابراین پدیدهٔ تولید هموگلوبین غیر مؤثر در بدن ایجاد می‌شود در نتیجه هموگلو بین معیوب قادر به اکسیژن رسانی مطلوب به اعضا بدن نیست. پس در واقع کمبود کلی هموگلوبین وجود ندارد، بلکه هموگلوبین غیرطبیعی افزایش یافته است.

هموگلوبین جزء انتقال دهنده اکسیژن در سلولهای قرمز خونی است. هموگلوبین شامل دو پروتئین مختلف به نام آلفا و بتا است.

اگر بدن توانایی تولید کافی از هر نوع پروتئین را نداشته باشد، سلولهای خونی بطور کامل شکل نمی‌گیرند و توانایی انتقال اکسیژن کافی را ندارند و نتیجه یک نوع کم خونی است که در طفولیت آغاز می‌شود و تا پایان عمر به طول می‌انجامد. هر چند تالاسمی یک اختلال منفرد نیست، اما یک گروه اختلالات از طرق مشابه بدن انسان را درگیر می‌کند. درک تفاوت بین گونه‌های مختلف تالاسمیمهم است.

تالاسمی به گروهی از اختلالات ژنتیکی در خون اطلاق می شود. برای فهم تأثیر تالاسمی بر بدن انسان لازم است ابتدا درباره نحوه ساخته شدن خون در بدن نکاتی را بدانیم.

هموگلوبین جزو انتقال دهنده اکسیژن در سلول های قرمز خونی است. هموگلوبین شامل ۲ پروتئین مختلف به نام آلفا و بتا است. اگر بدن توانایی تولید کافی از هر نوع پروتئین را نداشته باشد، سلول های خونی به طور کامل شکل نمی گیرد و در این صورت توانایی انتقال اکسیژن کافی را ندارد و در نتیجه نوعی کم خونی در بدن ایجاد می شود که شاید تا پایان عمر همراه فرد باشد.

تالاسمی که یکی از شایع ترین بیماری ها در ایران است معمولا از پدر و مادری که ناقل ژن کم خونی است به فرزندان به ارث می رسد.

گاهی کم خونی و فقرآهن با تالاسمی اشتباه گرفته می شود. اولین قدم برای تشخیص این بیماری تعیین موتاسیون است. باید بررسی شود که پدر و مادر چه نوع موتاسیونی دارند. به طور مثال، کم خونی داسی شکل ۳۰۰ یا ۴۰۰ موتاسیون دارد.

در مورد همسرانی که تالاسمی دارند، هیچ ممنوعیت ازدواج وجود ندارد؛ همسران تحت آزمایش لازم قرار می گیرند و به آنها اجازه داده می شود، در دوره بارداری آزمایش پیش از تولد را انجام دهند. چنانچه این آزمایش انجام نشود، ۲۵ درصد امکان دارد که فرزندشان به تالاسمی مبتلا شود.

● راه های پیشگیری از تالاسمیچیست؟

ـ انجام آزمایش خون از نظر کم خونی

ـ انجام آزمایش روی جنین در هفته های اول حاملگی در دوران بارداری

● کنترل و درمان بیماری

مهم ترین راه درمان تالاسمی، تزریق مداوم خون است. شایع ترین درمان برای تمامی شکل های تالاسمی، تزریق سلول های قرمز خونی است. در صورتی که بیمار در گذشته، به اندازه کافی خون دریافت نکرده باشد، لازم است برای بهبود کیفیت زندگی وی، تعداد دفعات تزریق خون را افزایش دهد.

منبع:jamejamonline.ir

بازدید :232
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:08
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

1394100587

زونا(به انگلیسی: Herpes zoster) یک بیماری ویروسی است که عامل مولد آن ویروس واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) است. نظریه رایج برای این بیماری به این صورت است که پس از ابتلا و بهبودی آبله‌مرغان این ویروس به صورت نهفته در سلول‌های عصبی واقع در شاخ قدامی نخاع باقی می‌ماند. تا زمانی که به علت یک عامل تحریکی و یا نقص سیستم ایمنی دوباره فعال شود. در این حالت بیماری موضعی دردناکی ایجاد می‌شود که زونا نام دارد. نشانه‌های زونا تاول‌های منطقه‌ای یا کوچکی هستند که جنب یکدیگر در منطقه یک عصب محیطی و در امتداد مسیر آن پدید می‌آید و با درد و سوزش همراه است. این تاول‌ها بیشتر در پوست سینه و پشت بروز می‌کند و همانند آبله‌مرغان بسیار مسری هستند

آکاایران : یکی دیگر از بیماریهای ویروسی که بسیار مسری و خطرناک است بیماری زونا می باشد ، به این بیماری هریس زوستر نیز می گویند، زونا به دلیل دوباره فعال شدن باکتری های آبله مرغان می باشد که پس از بهبودی همچنان در بدن فرد مانده و منتظر یک عامل تشدید کننده برای دوباره فعال شدن می باشند ، حالا اگر میخواهید بیشتر با این بیماری آشنا شوید و همچنین علائم و راههای پیشگیری از زونا را بشناسید ، با ما در این قسمت از سایت سلامت آکاایران همراه باشید.

زونا چیست,زونا چیست و راه درمان,علائم بیماری زونا چیست,علائم زونا چیست؟,درمان زونا چیست؟,علت زونا چیست؟,مریضی زونا چیست,ویروس زونا چیست,درمان بیماری زونا چیست,مقالات پزشکی و بهداشتی,توصیه ها

بیماری زونا

هریس زوستر(زونا)، یک بیماری عفونی حاد است که در اثر دوباره فعال شدن ویروس واریسلا زوستر( آبله مرغان) ایجاد می شود . ویروس آبله مرغان بعد از سپری شدن این بیماری به صورت غیرفعال در بدن باقی می ماند و دراثرعواملی چون استرس، پیری و ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن دوباره فعال می شود. احساس درد و سوزش در یک ناحیه از بدن از علائم اولیه این بیماری به شمار می رود که این درد، ناشی از هجوم ویروس واریسلا زوستر به سیستم اعصاب نخاعی است. در مرحله بعدی بیماری، یعنی 2 تا 3 روز بعد ازتحمل درد، این ویروس به ناحیه ای از پوست که توسط فیبرهای عصبی ، یک ریشه واحد خلفی نخاعی عصب دهی می شوند، انتقال یافته و منجر به بروز وزیکولهای ( تاولهای) متعدد در سطح پوست می شود. این تاولها اغلب به صورت یک نوار مستطیلی شکل از ناحیه ستون فقرات شروع شده و تا جناغ سینه امتداد می یابند.

به نقل از آکاایران : تعداد این تاولها به مدت 3 تا 5 روز افزایش یافته و بعد از چند روز، مایع درون تاولها خارج شده و به صورت زخم های کوچک ظاهر می شود که بعد از گذشت 2 تا 3 هفته این زخم ها به مرور التیام پیدا می کنند. گاهی اوقات، این علائم در ناحیه صورت و گردن دیده می شود که علت این امر هجوم ویروس آبله مرغان به عصب تری ژمینال است. عصب تری ژمینال در سطح خارجی پل مغزی قرار گرفته وشامل 3 شاخه فوقانی، میانی و تحتانی است که به ترتیب در نواحی پیشانی و چشم ها، میانه صورت و قسمت چانه و گردن گسترده شده است . در صورت گرفتار شدن عصب تری ژمینال، سندرم “رامسی هانت” ایجاد می شود که حواس چشایی، شنوایی و بینایی را دچار اختلال می کند و در بعضی از موارد، به علت پیشرفت بیماری و عدم درمان به موقع، فرد بیمار، بینایی خود را از دست می دهد. همان طور که ذکر شد احساس درد کشنده، یکی از علائم این بیماری است که اکثر بیماران به ویژه افراد مسن قادر به تحمل آن نیستند و گاهی اوقات علی رغم بهبودی ظاهر پوست، فرد بیمار ماهها و حتی سالها از وجود آن رنج می برد . در آمریکا هر سال از هر یک میلیون نفر، 600 هزارنفر به بیماری زونا مبتلا می شوند.

درمان بیماری زونا
عوامل بروز بیماری زونا
عوامل متعددی در بروز این بیماری نقش دارند از جمله تماس مستقیم با فرد بیمار، ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن به علت بیماری هایی چون ایدز، سرطان و مصرف داروهای متعدد، پیری. افرادی که هرگز بیماری آبله مرغان را تجربه نکرده و کودکانی که قبل از سن یک سالگی به این بیماری مبتلا شده اند، در معرض ابتلا به بیماری زونا قرار دارند این گروه و افرادی که تا به حال در برابر بیماری آبله مرغان واکسینه نشده اند می توانند با تلقیح این واکسن از بروز زونا جلوگیری کنند.

درمان زونا
اسیکلوویر، یکی از داروهای موثر برای درمان این بیماری است که در نابودی ویروس واریسلا زوستر، کاهش درد و تقویت سیستم ایمنی بیماران نقش به سزایی دارد. در صورت تشخیص بیماری زونا توسط پزشک، مصرف قرص اسیکلوویر 24 ساعت بعد از احساس درد و سوزش و حتی قبل از بروز بشورات جلدی، توصیه شده است دسیکلوویر، فامسیکلوویر، و پنسیکلوویر از جمله داروهایی هستند که گاهی اوقات به جای اسیکلوویر برای درمان بیماری زونا به کار می روند.
کورتیکو استروئیدها نظیر پردنیسون، برای کاهش التهاب و مهار پاسخ ایمنی بدن مورد استفاده قرار می گیرد. تاثیر این دارو بر روی افراد مسن به مراتب بیشتر از افراد جوان است، البته این دارو را باید با تجویز پزشک و با احتیاط مصرف کرد. برای کاهش درد می توان از آنالژزیک ( تشکیل دهنده های درد) نظیر کپسول و همچنین کمپرس آب سرد استفاده کرد. مصرف محلول کالامین ( پودر سرخ رنگ حاوی روی) و آنتی هیستامین ( قرص و پماد)، برای کاهش خارش توصیه شده است. زوستریکس، پمادی است که از کپزاسین تهیه شده و برای جلوگیری از درد حمله ای که در امتداد عصب ها ایجاد می شود، موثر است و مصرف ویتامین های (C,D,E) مولتی ویتامین و ب – کمپلس هم برای تقویت سیستم دفاعی بدن و ترمیم بافتهای آسیب دیده ، مفید هستند.
تغذیه و نکات بهداشتی
در مدت بیماری از غلات ، برنج قهوه ای، مخمر آبجو، میوه و سبزی خام، بیشتر استفاده کنید. از مصرف فرآورده های استامینوفن پرهیز کنید، چون باعث طولانی تر شدن بیماری می شود . جدا کردن وسایل شخصی بیمار، تمیز نگه داشتن پوست، مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک، اجتناب از خاراندن و کندن تاولها و قرار دادن موضع آسیب دیده در معرض نور خورشید برای مدت چند دقیقه، از جمله مواردی است که باید رعایت شود.

بازدید :187
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:08
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

hhh351

اِم‌اِسیا اِسکلُروزِ چندگانه(به انگلیسی: Encephalomyelitis disseminata یا Multiple sclerosis) که با نام اختصاریِ اِم‌اِسیا MSشناخته می‌شود، یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب دیدگی در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند می‌تواند اختلال ایجاد می‌کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیادِ [۱] [۲]جسمی شود. ام‌اس به چند شکل ظاهر می‌شود و علائم جدید آن یا به صورت عودِ مرحله‌ای (به شکل برگشتی) یا در طولِ زمان (به شکل متناوب) اتفاق می‌افتد

بیماری ام اس (Multiple sclerosis) یک بیماری ناتوان‌کننده است که مغز و نخاع را تحت تاثیر قرارداده و باعث از دست‌دادن کنترل، دید، تعادل و حواس (بی حسی) می‌شود. در بیماری ام اس اعصاب مغز و نخاع توسط سیستم ایمنی بدن آسیب می‌بینند، که به این اختلال بیماری خودایمنی می‌گویند. بیماری های خودایمنی بیماری هایی هستند که در آن‌ها سیستم ایمنی بدن که وظیفه‌شان حفاظت از بدن و نابودکردن آسیب رسان‌های خارجی همچون باکتری هاست، اشتباها شروع به حمله به بافت‌های بدن می‌نمایند. در بیماری ام اس، سیستم ایمنی بدن شروع به حمله به مغز و نخاع دوتا از اجزاء مهم که سیستم مرکزی اعصاب را کنترل می‌کنند، کرده و باعث فلج شدن و از کارافتادگی آنها می‌شود. سایر بیماری‌هایی خودایمنی شامل لوپوس و آرتریت روماتوئید می‌شود.

سیستم مرکزی اعصاب از میلیون‌ها عصب تشکیل شده که وظیفه انتقال پیام‌ها بین مغز و اجزای بدن را برعهده دارند. این اعصاب پوشیده از لایه‌ای محافظ بنام myelin (نوعی چربی) که از تداخل اعصاب باهم جلوگیری می‌نماید(کاری که لایه محافظ سیم‌های الکتریکی انجام می‌دهد). در بیماری ام اس سیستم ایمنی بدن شروع به آسیب رساندن به این جربی ها کرده و با این کار باعث می‌شود، انتقال پیام توسط این اعصاب مختل شده و مغز قدرت کنترلی خود بربدن را از دست دهد. در این شرایط بدن دچار کاملا فلج و ناتوان می‌شود.

هرچند که شفایی برای بیماری ام اس وجودندارد، اما با درمان و مراقبت می‌توان حملات ام اسی و سرعت پیشرفت بیماری را کاهش داد. برطبق انجمن ملی ام اس آمریکا حدود 400000 آمریکایی به این بیماری مبتلا هستند و این بیماری بین زنان دو تا سه برابر شایع‌تر از مردان است. همچنین بیشترین خطر ابتلا به این بیماری بین نوجوانی و سن 50 سالگی می‌باشد.

علایم ابتلا به بیماری ام اس

نشانه‌ها و علایم ابتلا به ام اس بین افراد مختلف، مکان اعصاب تحت‌تاثیر و در زمان‌های مختلف متفاوت بوده و می‌توانند تغییر یابند، علایم ام اس شامل:

  • ضعف و یا بحسی یکی یا تعدادی از اعضای بدن
  • ازدست دادن نسبی و یا کامل بیناییمعمولا در یک چشم بعلاوه درد در حرکت دادن چشم(اختلال عصب بینایی)
  • دوبینی یا تاری دید
  • سوزن سوزن شدن و یا درد در بعضی از بخش‌های بدن
  • شک الکتریکی هنگام بعضی حرکات خاص سر
  • لرزش بدن و یا عدم هماهنگی بدن
  • لکنت زبان
  • خستگی
  • گیجی

حساسیت به گرما در افراد مبتلا به ام اس عادی بوده و کمی افزایش دمای بدن می‌تواند محرک و یا بدترکننده بیماری ام اس باشد.

افراد در ابتدای ابتلا به بیماری عودکردن گه‌گاه این علایم و سپس ناپدید شدن موقتی این علایم را احساس می‌کنند. بعضی از افراد مبتلا به نوع خوش‌خیم این بیماری بوده و بعد از حمله اولیه دچار حمله دیگری نشده و بیماری‌شان پیشرفت نمی‌کند.

دلایل ابتلا به ام اس

هیچ کس در مورد دلایل اصلی اشتباه سیستم ایمنی بدن برای حمله به اعصاب در بیماری ام اس نمی‌تواند نظر قطعی دهد. بعضی از دانشمندان معتقدند ترکیبی از ژنتیک و چیزی در محیط زیست می‌تواند باعث ابتلا به این بیماری شود. افرادیکه بیشتر از بقیه در خطر ابتلا به ام اس قراردارند، شامل:

  • افردیکه در سنین 20 تا 40 سالگی قرار دارند در بیشترین خطر هستند.
  • زنان دو برابر بیشتر از مردان در خطر ابتلا به بیماری ام اس قراردارند.
  • اگر والدین و یا برادر و خواهر شما به بیماری ام اس مبتلا باشند، خطر ابتلای شما به ام اس بین 1 تا 3 درصد افزایش می‌یابد.
  • عفونت ها و ویرس‌ های خاص از جمله ویروس ابشتاین بار می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
  • افراد سفیدپوست، بخصوص خانواده‌های ساکن اروپای شمالی در بیشترین خطر ابتلا به این بیماری قراردارند. نژادهای آسیایی، آفریقایی یا بومی آمریکا در بین سایر نژادها در کم‌ترین خطر ابتلا به این بیماری هستند.
  • در کشورها و مناطق جغرافیایی خاص از جمله اروپا، کانادای جنوبی، آمریکای شمالی، نیوزلند و استرالیای جنوبی خطر ابتلا به بیماری ام اس بیشتر از سایر مناطق جهان است.
  • درصورتیکه شما مبتلا به سایر بیماری‌های خودایمنی از جمله بیماری تیروئید، دیابت نوع 1 یا بیماری التهابی روده هستید، خطر ابتلای شما به ام‌اس افزایش می‌یابد.

عوارض ابتلا به ام اس

دربعضی مواقع افراد مبتلا به ام اس به سایر مشکلات زیر مبتلا می‌شوند:

  • خشکی و یا گرفتگی عضلات
  • فلج شدن بخصوص فلج شدن پاها
  • مشکلات مثانه، شکم و یا مشکلات جنسی
  • مشکلات ذهنی، ازجمله فراموشی و یا عدم تمرکز
  • افسردگی
  • صرع یا بیهوشی

چگونگی درمان بیماری ام اس

طیف گسترده‌ای از داروهای مختلف وجوددارند که می‌توانند شدت و تکرار علایم بیماری ام اس را کاهش دهند. همچنین بعضی از انواع داروها می‌توانند سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهند. سایر داروها می‌توانند:

  • حملات بیماری را کوتاه کنند
  • علایم و مشکلات ام اس را بهبود بخشند(مانند درد، مشکلات ادراری و خشکی ماهیچه‌ها)

درمان خانگی ام اس با تغییر سبک زندگی

مواردیکه در مورد سبک زندگی در ادامه بیان می‌کنیم، می‌توانند به شما در زندگی با ام اس کمک کنند، این نکات شامل:

  • باندازه کافی استراحت نمایید، اینکار باعث می‌شود کم‌تر احساس ضعف و خستگی نمایید.
  • ورزش کنید، انجام مرتب ورزش و فعالیت بدنی از جمله ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی، شنا، کاهش وزن و سایر فعالیت‌های متعادل به شما در تقویت عضلات، مثانه و روده و همچنین حفظ تعادل شما کمک می‌نماید.
  • بدنتان را خنک کنید، بعضی اوقات شدت بیماری ام اس با گرم شدن بدن افزایش می‌یابد. با ریختن آب خنک روی خود، شنا در آب خنک و خوردن نوشیدنی‌های خنک بدنتان را خنک نمایید.
  • خوردن رژیم غذایی مناسب، چراکه رژیم غذایی مناسب می‌تواند به شما در حفظ تناسب اندام، تقویت سیستم ایمنی بدن و سلامت استخوان‌ها کمک نماید.
  • استرس‌تان را کاهش دهید، چراکه استرس می‌تواند شدت بیماری‌تان را افزایش دهد.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

بازدید :213
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:07
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

لوپوس منتشریا لوپوس اریتماتوس سیستمیک(به انگلیسی: Systemic Lupus Erythematosus) در پزشکی با علامت اختصاری SLEگونه‌ای از انواع بیماریهای خود ایمنی است که در آن سیستم دفاعی بدن، علیه ارگان‌ها و بافت‌های پیوندی خودی عمل کرده و به‌آن‌ها آسیب می‌رساند. زنان در مقابل این بیماری ده‌برابر بیشتر از مردان آسیب‌پذیرند.

این بیماری اغلب پوست و چندین اندام داخلی را درگیر می‌کند و با وجود اتوآنتی بادی در خون همراه است. سیر بالینی لوپوس شامل دوره‌های فعالیت و بهبود است.

لوپوس (Lupus) در زبان لاتین به معنی گرگ و اریتما (Erythema) در زبان یونانی به معنی سرخی است. این نام بخاطر شکل لکه سرخ بر پوست است که شبیه جای گازگرفتگی گرگ است.

مشخصات بيماری لوپوس:
بیماری لوپوس – در اين بيماری، زنان حدود 9 برابر بيشتر از مردان مبتلا می شوند. معمولا افراد 15 تا 45 سال به اين بيماری مبتلا می شوند، ولی احتمال ابتلای کودکان و افراد مسن نيز وجود دارد. علائم اين بيماری از انواع خفيف تا شديد متفاوت است. بعضی از بيماران فقط دچار علائم خفيف بيماری می شوند. نشانه های اين بيماری در افراد مختلف، ممکن است کاملا متفاوت باشد. از مشخصات ويژه بيماری لوپوس، دوره ای بودن آن است که شامل دوره های عود بيماری (تشديد علائم) و دوره های خاموشی (کاهش علائم) می باشد.

نشانه های بيماری لوپوس:
نشانه های بيماری در افراد مبتلا به لوپوس متفاوت است، به طوری در که بعضی از افراد فقط يک سيستم بدن مثلا پوست يا مفصل درگير می شود و در بعضی از بيماران نشانه های بيماری ممکن است در قسمت های ديگر بدن هم ظاهر شود.

نشانه های شايع لوپوس عبارتند از:
1- درد و تورم مفاصل: معمولا مفاصل کوچک دست و گاهی بقيه مفاصل، دچار التهاب به صورت درد و تورم و احساس خشکی در صبح می شوند. التهاب مفصل می تواند به صورت متناوب باشد يعنی بيايد وبرود. وجود علائم التهاب در مفصل نشانه فعال بودن و يا عود بيماری است. معمولا علائم مفصلی با کنترل بيماری به طور کامل برطرف می شود و آسيب مفصلی بر جای نمی گذارد. درصد کمی از بيماران (کم تر از 10 درصد) ممکن است علائم مفصلی به مدت طولانی تر بماند، که در اين بيماران معمولا همزمانی روماتيسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) و لوپوس مطرح می شود. همچنين اگر بيمار لوپوسیدچار درد مفصلی مکانيکی (درد موقع فعاليت) در يک مفصل به خصوص مفصل ران شد، بايد حتما عارضه استخوانی بيماری لوپوس (يعنی نکروز استخوان) مورد بررسی قرار گيرد. به همين دليل به بيماران لوپوسی توصيه می شود در صورت وجود هرگونه علامت مفصلی حتما با پزشک روماتولوژيست خود مشاوره نماید.

afadb5b32c5b2adc041e0781862570d7

2- تظاهرات پوستی (راش): يکی ازعلائم مشخصه لوپوس، تظاهرات پوستی (راش) است، بخصوص که بر روی گونه ها و بينی ظاهر می شود و آن را به پروانه تشبيه می کنند. اين راش ها ممکن است در مناطق ديگر پوست مانند صورت، گوش، شانه، بازو، دست و هر قسمتی از پوست که در معرض نور آفتاب قرار بگيرد هم ظاهر شود. بسياری از بيماران لوپوسی به نور آفتاب حساس هستند و به همين دليل غالبا راش های پوستی بعد از اينکه بيمار در معرض نور آفتاب قرار گرفت ظاهر شده و يا اينکه شدت می يابند. راش های پوستی معمولا نشان دهنده فعاليت بيماری و يا عود می باشند. بيماران لوپوسی در صورت بروز هرگونه راش پوستی بايد به روماتولوژيست خود مراجعه نمايند.

3- زخم دهان: تعدادی از بيماران لوپوسی در زمان فعاليت بيماری، دچار زخمهای دهانی به خصوص در سقف دهان می شوند. اين ضايعات ممکن است بدون درد باشد به طوری که فقط پزشک در معاينه آن را پيدا کند.

4- حساسيت به نور: بسياری از بيماران لوپوسی به نور آفتاب حساس هستند، به طوری که با قرار گرفتن در معرض نور آفتاب دچار راش قرمز رنگ در مناطق در معرض می شوند و اين راش ها چندين ساعت تا چند روز باقی می مانند. همچنين نور خورشيد می تواند ضايعات پوستی را تشديد نمايد. توصیه می شود بیماران مبتلا به لوپوس درمعرض نورخورشید قرار نگیرند و زمانی که شدت نور آفتاب زیاد است، از منزل خارج نشوند.

5- ريزش مو: بيماران لوپوسی معمولا در زمان فعاليت بيماری دچار ريزش مو می شوند. اين نوع ريزش مو به صورت منتشر است و با کنترل بيماری برطرف می شود. اما تعدادی از بيماران مبتلا به ضايعات پوستی مزمن به نام ديسکوئيد در پوست سر می شوند، که با توجه به اينکه اين ضايعات ضمائم پوست را از بين می برند، ريزش موی موضعی ناشی از اين ضايعات قابل برگشت نمی باشد.

6- خستگی: خستگی از علائم شایع بيماری لوپوس می باشد و در اکثر بیماران دیده می شود. از آنجا که خستگی در اثرعوامل دیگر نیز ایجاد می شود،توصيه می شود در صورت احساس خستگی بيش از حد، حتما با پزشک روماتولوژيست خود مشاوره نمایند.

7- تب: تب می تواند از علائم عود بيماری باشد. وجود هرگونه تب غير قابل توجیه در بيمار لوپوسی نياز به بررسی از نظر عود بيماری دارد. همچنين تب ممکن است ناشی از وجود عفونت در بيمار باشد، که خود عفونت نيز می تواند باعث عود بيماری گردد. بنابراين توصيه می شود در صورت بروز تب به پزشک روماتولوژيست خود مراجعه نمائيد.

8- درد قفسه سينه: التهاب پرده های اطراف ريه و قلب می تواند منجر به درد قفسه سينه شود، که معمولا اين درد با تنفس و سرفه تشديد می شود. درد قفسه سينه ممکن است در اثر عوامل ديگر مانند آمبولی ريه ( گير کردن لخته خون در عروق ريه)، عفونت ريه، و يا حوادث قلبی باشد. بنابراين توصيه می شود درصورت بروز هرگونه درد قفسه سينه با پزشک روماتولوژيست خود مشورت کنيد.

9- درد و ضعف عضله: بيماری لوپوس در زمان فعاليت، معمولا ضعف خفيف عضله و مختصر افزايش آنزيمهای عضله ايجاد می نمايد، که با کنترل بيماری برطرف می شود. ضعف عضله به صورت اختلال در بلند شدن از زمین یا بالا رفتن از پله خود را نشان می دهد. توصیه می شود در صورت وجود ضعف عضله، حتماً به پزشک روماتولوژیست خود مراجعه نمایید.

10- ورم ساق پا و يا دور چشم: تعدادی از بيماران لوپوسی در سير بيماری دچار درگيری کليه می شوند. درگيری کليه معمولا بدون علامت می باشد، و پزشک در طی بررسی روتين با انجام آزمايش ادرار متوجه آن می شود. اما در مواردی که درگيری کليه شديد تر باشد ممکن است بيمار دچار علائمی مانند ورم ساق پا و گاهی ورم زیر چشم شود. همچنين افزايش فشار خون نيز يکی از علائم درگيری کليه می باشد.

11- سردرد: درگيری مغز در بيمار لوپوسیمی تواند منجر به بروز سردرد شود. سردرد ناشی از لوپوس معمولاً شدید می باشد و با سردردهای قبلی بیمار متفاوت است و به مسکن جواب نمی دهد. سردرد می تواند به علت میگرن، افسردگی و اضطراب نیز باشد است. توصیه می شود در صورتی که سردرد جدید یا شدید ایجاد شد، هر چه سریعتر به متخصص روماتولوژی خود مراجعه نمائید، تا بررسی های لازم به عمل آید.

12- تشنج-علائم روانی: تشنج ممکن است از علائم فعاليت بيماری لوپوس باشد. همچنين تشنج می تواند در اثر ضايعات قديمی مغزی نيز ايجاد شود. بنابراين توصيه می شود در صورت بروز تشنج حتما به اورژانس بيمارستانی که روماتولوژيست دارد مراجعه نمائيد. یکی دیگر از تظاهرات بیماری لوپوس علائم روانی می باشد.در صورت ایجاد علائم روانی به متخصص روماتولوژیست خود مراجعه نمائید تا بررسی های لازم به عمل آید.
منبع:iranlupus.ir

بازدید :196
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:07
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

بیماری کرون(به انگلیسی: Crohn’s disease) یکی از بیماریهای التهابی روده است که با التهاب دیواره روده مشخص می‌شود.

%da%a9%d8%b1%d9%88%d9%86

بیماری کرونجزء بیماری های مزمن می‌باشد، که قسمت های مختلف دستگاه گوارش از دهان گرفته تا مقعد را می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد، البته بیشتر قسمت انتهایی روده باریک (ایلئوم) و قسمت ابتدایی روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می‌دهد. [۱] [۲]این بیماری می‌تواند تمام لایه‌های روده را درگیر سازد و حتی موجب فیبروز شود. شایع‌ترین ناحیه درگیر ایلئوسکال است. بین ضایعات معمولاً نواحی سالم وجود دارد. این بیماری تظاهرات خارج روده‌ای نیز دارد مانند آرتریت و ضایعات پوستی.

علائم و نشانه‌های آن اغلب شامل اسهال (که در صورت التهاب شدید روده ممکن است به اسهال خونین تبدیل گردد)، تب، کاهش وزن و درد شکم است. برخی از عوارض این بیماری ممکن است در خارج از دستگاه گوارش رخ دهد، شامل کم خونی، خارش پوست، ورم مفاصل، التهاب چشم و احساس خستگی. از دیگر علائم این بیماری، راش و اریتم گرهی است. انسداد روده نیز معمولاً رخ می‌دهد و کسانی که به این بیماری مبتلا می‌شوند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده قرار می‌گیرند.

شايد تا به حال از ميان بيماري هاي شايع و غيرشايعي که نامشان را شنيده ايد نام بيماري کرون برايتان ناآشنا باشد، ولي اگر قدري به علائم و نشانه هاي اين بيماري توجه کنيد متوجه مي شويد در اطرافتان برخي را مي شناسيد که ممکن است به اين بيماري مبتلا باشند، بي آن که خود از وجود چنين بيماري اي اطلاع داشته باشند.
کرون يک بيماري التهابي مزمن است که قسمت هاي مختلف دستگاه گوارش از دهان تا مقعد را درگير مي کند و باعث التهاب و زخم شديد مخاط روده مي شود که گاه به انسداد کامل يا نسبي روده منجر مي شود.
وي با اشاره به اين که هنوز علت اين بيماري مشخص نشده است، شروع بيماري را از 15 تا 30 سال ذکر کرده و مي افزايد: وراثت، عوامل محيطي، اختلالات سيستم عصبي، باکتري هاي روده اي و رژيم غذايي با دريافت بالاي پروتئين حيواني مي تواند در بروز اين بيماري موثر باشد.

علائم بيماري
بيماري کروندر اکثر مواقع ماه ها يا حتي سال ها قبل از تشخيص در بدن فرد وجود دارد و شخص بي اطلاع از آن است. اين پزشک فوق تخصص تاخير در رشد کودکان را يکي از نشانه هاي بيماري کرون ذکر کرده و مي گويد: کاهش وزن، تب متناوب، اسهال مزمن آبکي و دردهاي شکمي (که با اجابت مزاج تسکين پيدا نمي کنند) از علائم داخلي و مشکلات پوستي، درد مفاصل، التهاب چشم و شيوع اختلالات کبدي از علائم خارج روده اي آن محسوب مي شوند.

دوره بيماري
به گفته دکتر اژدرکش، در اغلب موارد اين بيماري ناحيه انتهايي روده کوچک و روده بزرگ را درگير مي کند و التهاب در اين منطقه مي تواند باعث ايجاد فيستول، سوراخ شدن ديواره روده يا تنگ شدن دستگاه گوارش و انسداد شود که تشخيص آن براساس علائم باليني، معاينه فيزيکي، تصوير برداري روده و تست هاي آزمايشگاهي صورت مي گيرد.
اين عضو هيات علمي دانشگاه خاطر نشان مي کند: روده را مي توان توسط کولونوسکوپي مورد بررسي قرار داد و در حين اين آزمايش مي توان از بافت روده نمونه برداري کرد و آن را جهت بررسي به پاتولوژي فرستاد تا بيماري تشخيص داده شود بايد دانست نمونه برداري از بافت روده به دليل اين که اين بافت به درد حساس نيست، هيچ دردي ندارد.

درمان بيماري
انتخاب دارو به ناحيه درگير در دستگاه گوارش و علائم موجود بستگي دارد، اين پزشک فوق تخصص، سولفاسالازين، آمينوساليسيلات، گلوکوکورتيکوئيد و داروهاي تعديل کننده سيستم ايمني را از داروهايي ذکر مي کند که مي تواند در درمان بيماري کرون موثر باشد.
دکتر اژدرکش اظهار مي کند: با گذشت زمان اختلالات روده اي و التهاب مداوم مي تواند باعث اختلالات ثانويه در سلامت فرد شود که خوشبختانه بسياري از اين اختلالات قابل پيش بيني و پيشگيري است و در صورت بروز اغلب با موفقيت درمان مي شود.

تغذيه درماني
وي با اشاره به اين که مداخلات تغذيه اي در اين دسته از بيماران حائز اهميت است، مي گويد: به طور کلي توصيه هاي تغذيه اي و رژيمي در مبتلايان به کرون شامل داشتن رژيم محدود از فيبر، حذف شير، لبنيات و محرک هايي همچون قهوه و ادويه، رژيم پر پروتئين و پرکالري زير نظر متخصص تغذيه و دوره متناوب استراحت در طول شبانه روز است که مي تواند به بهبود بيمار کمک کند.
به گفته اين پزشک فوق تخصص بيماران بايد در صورت داشتن اسهال چرب، ميزان چربي رژيم غذايي خود را کاهش داده و در ازاي آن مصرف مکمل هاي ويتامين و املاح بخصوص ويتامين هاي ب 6، ب 12، ث، دي، اي، آهن، مس، روي، منيزيم، پتاسيم و کلسيم را افزايش دهند.

چند توصيه پزشکي
دکتر اژدرکش با بيان اين که بهتر است وعده هاي غذايي را در دفعات بيشتر و حجم کمتر مصرف کرد، تصريح مي کند: افزايش دريافت ويتامين دي و کلسيم به دليل نقش آنها در ساختمان استخوان سازي، توصيه مي شود. به گفته وي بيمار بايد غذاها را بخوبي بجود و از مصرف داروهاي التهابي غيراستروئيدي (مانند پروفن و…) به دليل اين که بيماري را وخيم تر مي کنند، بپرهيزد.
منبع:afarinesh-daily.com

بازدید :221
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:06
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

آکنه روزاسه(به انگلیسی: acne rosacea) (آکنه دوران بزرگسالی) عبارت است از التهاب و قرمزی مزمن پوست صورت (معمولاً گونه‌ها، بینی و پیشانی). در واقع این بیماری آکنه نیست.

بیماری هر دو جنس (به خصوص افراد با رنگ روشن پوست) را درگیر می‌کند ولی در زنان سه برابر شایعتر است. سن بروز معمولاً ۳۰ تا ۶۰ سال است. گاه ضایعات در گردن، کتف، گوش و سینه نیز مشاهده می‌شوند. ممکن است قرمزی و تورم پوست همزمان با سایر ضایعات پوستی مانند تلانژکتازی (برجسته شدن عروق)، پوسچول و پاپول باشد. درگیر شدن گسترده بینی، که بیشتر در آقایان دیده می‌شود، به رینوفیما (rhinophyma) معروف است. در افراد با پوست روشن و بور و کسانی که صورتشان به راحتی سرخ می‌شود این اتفاق بیشتر می‌افتددر مراحل ابتدایی بیماری خودبخود عود و بهبودی نشان می‌دهد ولی اغلب پیشرفت کرده و سالها ادامه می‌یابد.

%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%b1%d8%b2%d8%a7%d8%b3%d9%87

شرح بیماری:

روزاسه بيماري شايع پوستي است كه سبب قرمزي و تورم صورت مي شود. اين بيماري كه اغلب از آن با نام «آكنه بزرگسال» نيز ياد مي شود، ممكن است در ابتدا تنها به شكل قرمزي و برافروختگي چهره در مواقع مختلف خود را نشان دهد و حالتي گذرا داشته باشد. بتدريج اين بيماري به سبب قرمزي پايدار در ميانه چهره پيشرفت مي كند و ممكن است رفته رفته گونه ها، پيشاني، چانه و بيني را هم مبتلا كند. روزاسه حتي ممكن است گوش ها، قفسه سينه و پشت را هم درگير نمايد. با پيشرفت بيماري، بتدريج عروق خوني كوچك و جوش هاي ظريفي در روي منطقه قرمز رنگ پوست ايجاد مي شوند. ولي برخلاف آكنه، در اين بيماري جوش هاي سرسياه وجود ندارد.
در اوايل پيدايش، روزاسه ممكن است خودبخود ايجاد شده و سپس برطرف شود. ولي با گذشت زمان وقتي پوست ديگر به رنگ طبيعي خود برنمي گردد و يا ساير نشانه ها از قبيل جوش هاي ريز و عروق خوني بزرگ نمايان مي شوند، بهترين كار مراجعه به پزشك است. اين بيماران به ندرت بهبودي كامل مي يابند و ممكن است بيماري آنها سال ها باقي بماند يا در صورت عدم درمان مي تواند و خيم تر هم بشود.

علایم‌ شایع:‌
پوست‌ روی‌ بینی‌ و گونه‌ها به‌ شکل‌ نازیبایی‌ قرمز و ضخیم‌ می‌شود.
رگهای‌ کوچکی‌ روی‌ سطح‌ پوست‌ قابل‌ مشاهده‌ هستند.
گاهی‌ جوشهای‌ کوچک‌ قرمز رنگ‌ و جوشهای‌ کوچک‌ چرکی‌ سفید رنگ‌ روی‌ پوست‌ صورت‌ ظاهر می‌شوند.
برافروختگی‌ و قرمزی‌ مداوم‌ روی‌ بینی‌، گونه‌ها و پیشانی‌
صورت‌ به‌ هنگام‌ لمس‌ دردناک‌ است‌.

علل‌ :

علت‌ بروز این‌ بیمار، ناشناخته‌ است‌. اما به‌ تجربه‌ ثابت‌ شده‌ است‌ که‌ بیماری‌ در اثر استرس، نوشیدنی‌های‌ گرم‌، غذاهای‌ داغ‌ یا پر ادویه‌، و الکل تشدید می‌شود. گرما یا سرمای‌ شدید، یا نور آفتاب‌ نیز ممکن‌ است‌ باعث‌ تشدید آن‌ شوند.

عواقب‌ مورد انتظار :

علایم‌ را می‌توان‌ با درمان‌ تحت‌ کنترل‌ در آورد. آکنه‌ روزاسه‌ بیماری‌ است‌ که‌ در سیر آن‌ مرتباً فروکش‌ کردن‌ و شعله‌ور شدن‌ رخ‌ می‌دهد.

روزاسه چگونه تشخيص داده مي شود؟
جوش هاي روزاسه به صورت برجستگي هاي كوچك و قرمز در چهره پديد مي آيند كه بعضي از آنها ممكن است محتوي چرك هم باشند. همراه با اين جوش ها، تعداد زيادي عروق خوني نازك هم ممكن است بر روي سطح پوست نمايان شوند و قرمزي چهره حالت پايداري به خود بگيرد.
در موارد خيلي پيشرفته روزاسه، حالتي ممكن است پيش بيايد كه به اصطلاح «رينوفيما» گفته مي شود. در اين حالت، غدد چربي روي بيني و گونه ها بزرگ شده و بيني وگونه ها حالتي بزرگ، برآمده و پف آلود پيدا مي كنند. برجستگي هاي ضخيمي در نيمه تحتاني بيني و تا حدودي در گونه ها پديد مي آيند. رينوفيما در مردان نسبت به زنان بسيار شايع تر است. حدود 50 درصد از بيماران مبتلا به روزاسه، درگيري چشمي هم دارند. بعضي از اين بيماران دچار قرمزي و احساس سوزش در چشم ها مي شوند. اين حالت تحت عنوان التهاب ملتحمه شناخته مي شود و اگر براي درمان آن اقدامي نشود، ممكن است سبب پيدايش مشكلات خيلي جدي تر براي چشم ها گردد.

عوارض‌ احتمالی‌ :
استرس‌ روانی‌ ناشی‌ از ظاهر ناخوشایند صورت‌
اختلالات‌ خود ایمنی‌ در چشم‌ (نادر است‌)
چه كساني در معرض ابتلا به روزاسه هستند؟
بزرگسالاني كه پوست روشن دارند، بخصوص خانم هاي بين سنين 30 تا 50 سال خيلي بيش از سايرين مستعد ابتلا به روزاسه هستند. اما اين بيماري همراه با شروع يائسگي بوده است. سير بيماري تدريجي است و مدت ها به طول مي انجامد. اوايل ممكن است بيماري فقط به صورت گلگون شدن چهره و برافروختگي گذرا و يا حساسيت شديد به مواد آرايشي خود را نشان دهد. گرفتاري، درگيري و يا فشار شديد روحي هم مي توانند سبب شروع برافروختگي شوند.

پیشگیری‌ :

اجتناب‌ از عوامل‌ تشدیدکننده‌ مثل‌ نوشیدنی‌های‌ داغ‌، غذاهای‌ داغ‌ یا پرادویه‌، الکل، و استرس. گاهی‌ ممکن‌ است‌ گرما یا سرمای‌ شدید و نور آفتاب‌ باعث‌ تخفیف‌ بیماری‌ شوند.
بايدها و نبايدها در روزاسه:
دليل قطعي بيماري روزاسه هنوز ناشناخته است. بهترين پيشگيري شايد اجتناب از حالات و اعمالي باشد كه سبب قرمزي يا برافروختگي چهره مي شوند:
۱- از نوشيدني هاي داغ (مثل چاي)، غذاهاي تند، نوشيدني هاي كافئين دار والكلي بپرهيزيد.
۲- از خودتان در برابر نور خورشيد بخوبي محافظت كنيد. اين محافظت شامل رعايت موارد زير است.
۳- محدود كردن زمان تماس با نور خورشيد، استفاده از كلاه و بكار بردن ضدآفتاب هاي مناسب با SPF برابر با 15 يا بيشتر، دوري از محيط هاي خيلي داغ يا خيلي سرد كه مي توانند سبب تشديد علايم روزاسه شوند.
۴- از خاراندن، مالش دادن و ماساژ دادن پوست صورت بپرهيزد. مالش دادن و ماساژ دادن پوست صورت بپرهيزيد. مالش پوست سبب بدتر شدن قرمزي و برافروختگي چهره مي شود.
درمحيط هاي خنك به ورزش بپردازيد. از گرم شدن زياد بدنتان جلوگيري كنيد.
۵- از مصرف مواد آرايشي و كرم هاي تحريك كننده پوست بپرهيزيد. اسپري هاي مو را بر روي پوست نپاشيد.
۶- هر وقت دچار برافروختگي چهره شديد، مورد را در دفترچه اي يادداشت كنيد. در هر مورد علل برانگيزنده از قبيل غذاها، مواد مختلف، حالات روحي، داروها و… ار نيز ثبت كنيد.

عوامل‌ افزایش‌ دهندة‌ خطر:
استفاده‌ بیش‌ از حد از کرم‌های‌ کورتیکواستروییدی‌ برای‌ درمان‌ سایر بیماریهای‌ پوستی‌
عصبی‌ بودن‌ و استرس
پوست‌ سفید
سوءمصرف‌ الکل
روزاسه چگونه درمان مي شود؟

اصول‌ کلی‌ :
اگر شواهدی‌ از آکنه‌ روزاسه‌مشاهده‌ کردید هر چه‌ زودتر به‌ پزشک‌ مراجعه‌ نمایید.
از مواد آرایشی‌ روغنی‌ استفاده‌ نکنید. از مواد آرایشی‌ غیرروغنی‌ و نازک‌ استفاده‌ کنید.
استرس‌ را کاهش‌ دهید.
اگر تغییر شکل‌ ظاهر باعث‌ بروز استرس روانی‌ شده‌ است‌، روان‌ درمانی‌ و مشاوره‌ می‌تواند مفید واقع‌ شود.
گاهی‌ برای‌ حذف‌ بافت‌های‌ زاید جراحی‌ انجام‌ می‌گیرد.

داروها :
آنتی بیوتیک ها یا داروهای‌ موضعی‌ شاید تجویز شوند. البته‌ علت‌ تأثیر مثبت‌ آنها هنوز معلوم‌ نیست‌.
امکان‌ دارد ایزوترتیفوئین تجویز شود.
از مصرف‌ ترکیبات‌ حاوی‌ کورتیزون خودداری‌ نمایید، حتی‌ آنهایی‌ که‌ بدون‌ نسخه‌ در دسترس‌ هستند. این‌ ترکیبات‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ بدتر شدن‌ بیماری‌ شوند.

بسياري از افرادي كه به بيماري روزاسه مبتلا مي شوند به علت عدم آشنايي با علايم اين بيماري نمي توانند در همان مراحل اوليه، اين بيماري را تشخيص دهند. تشخيص زود هنگام بيماري، نخستين قدم در راه كنترل آن است.

مصرف خودسرانه دارو توسط بيماران به هيچ وجه توصيه نمي شود. زيرا بسياري از داروها و تركيباتي كه در داروخانه ها بدون نسخه به فروش مي رسند مي توانند سبب بدتر شدن بيماري شوند. متخصصين پوست ومو اغلب تركيبي از درمان ها را بسته به حالت بيمار توصيه مي كنند. اين درمان ها مي توانند پيشرفت بيماري را متوقف كرده و موجب بهبود آن شوند.
بتدريج در عرض سه تا چهار هفته پس از شروع درمان موضعي علايمي از بهبودي را مي توان در صورت فرد مشاهده كرد. بهبودي بيشتر، معمولاً پس از دو ماه بدست مي آيد. بنظر مي رسد مصرف آنتي بيوتيك هاي خوراكي نتايج سريعتري از كاربرد فرآورده هاي موضعي دارد. كرم هاي كورتون دار ممكن است موجب تخفيف قرميزي پوست شوند. با اينحال، اين فرآورده ها را نبايد بيش از دو هفته بر روي صورت بكار برد و از مصرف كرم هاي كورتون دار قوي ناحيه صورت بايد به شدت اجتناب كرد. اصولاً بهتر است اينگونه مواد دارويي تحت نظارت دقيق متخصص پوست و مو مصرف شوند.
بايد توجه داشت باشيد كه داروها بيماري را كنترل مي كنند اما ريشه كن نمي نمايند، لذا احتمال عود بيماري پس از قطع درمان وجود دارد. بنابراين پس از كنترل بيماري درمان بايد تا مدت طولاني ادامه يابد.
قرمزي پايدار پوست پس از درمان روزاسه را مي توان با ليزر درمان كرد. مصرف بجاي فرآورده هاي آرايشي مناسب هم مي تواند مفيد باشد. كرم پوردهايي با پس زمينه مات مي توانند قرمزي چهره را مخفي كنند. اجتناب از عواملي كه باعث تحريك پوست مي شوند، ضروري است.

رژیم‌ غذایی‌

رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود. فقط‌ باید از غذاهای‌ پرادویه‌، الکل، یا هر غذایی‌ که‌ باعث‌ برافروختگی‌ صورت‌ می‌شود پرهیز کرد.

استفاده از محصولات آرایشی آیا مجاز است ؟
محصولات بهداشتي آرايشي، از قبيل صابون، كرم هاي مرطوب كننده و ضدآفتاب ها، بايد عاري از الكل يا ساير مواد تحريك كننده باشند. اگر از مرطوب كننده ها همزمان با يك فرآورده دارويي استفاده مي كنيد، بايد آنها ار خيلي با ملايمت پس از خشك شدن داروي اصلي، بر روي پوست بكار ببريد. وقتي از خانه خارج مي شويد، بخصوص در روزهاي گرم و آفتابي، مصرف ضدآفتاب با SPF 15 يا بيشتر، ضروري است.
رينوفيما را معمولاً با جراحي درمان مي كنند. بافت اضافه را مي توان با تيغ جراحي يا ليزر برداشت. استفاده ا ز«درم ابريشن» (يك روش جراحي كه در آن لايه فوقاني پوست ساييده و برداشته مي شود)، مي تواند در بهبود ظاهر شخص بسيار مؤثر باشد.

توصیه آخر :
كليد درمان موفقيت آميز روزاسه تشخيص زود هنگام آن است. عمل به دستورات پزشك متخصص پوست و مو نيز بسيار اهميت دارد. اگر توصيه هاي پزشكي با دقت و از همان اوايل بيماري رعايت شوند، روازسه قابل درمان خواهد بود ولي اگر به حال خود رها شود، بدتر شده و حتي ممكن است درمان آن بسيار مشكل تر گردد.

آخرین تحقیقات:

يك گروه تحقيقاتي به سرپرستي دكتر “ريچارد گالو” استاد پزشكي و رييس بخش امراض پوست دانشكده پزشكي سن ديگو در كاليفرنيا دريافت اين بيماري به خاطر توليد بيش از اندازه دو پروتئين التهابي است كه فعل و انفعالات داخلي آن‌ها به نوبه خود موجب افزايش ميزان يك پروتئين سومي مي‌شود كه نشانه‌هاي روزاسه را بروز مي‌دهد.

روزاسه كه به آن “اكنه بزرگسالي” نيز مي‌گويند معمولا افراد سفيدپوست بين ‪ ۳۰‬تا ‪ ۶۰‬ساله را گرفتار مي‌كند. اگر چه روزاسه برخلاف آكنه با عفونت پوست به يك نوع باكتري همراه نيست اما آنتي‌بيوتيك‌ها گاهي اوقات براي درمان نشانه‌هاي آن تجويز مي‌شود.

روزاسه نوعي بيماري مربوط به بيني و گونه‌هاست كه با ضايعات آكنه مانند و گشادشدگي مويرگها مشخص و گاهي به هيپوتروفي بيني منجر مي‌شود.

اين بيماري باعث سرخ شدگي قسمتهايي از صورت مي‌شود.

روزاسه مزمن، به تدريج شديدتر مي‌شود و معموما چرخه‌اي است به اين صورت كه در دوره‌هايي از چند هفته تا چند ماه عود كرده و سپس براي مدتي فروكش مي‌كند.

بازدید :231
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:04
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

635990063863127503نشانگان رینود(به انگلیسی: Raynaud’s disease) در دانش پزشکی به کاهش چشمگیر جریان خون در رگ‌های دست یا پا و به یکی از علت‌های سرمای شدید و یا احساسات آنی و بنابراین در اثر فعالیت واگ یا سیستم سمپاتیک٬ ممکن است اتفاق افتد. پدیده رینودیک اختلال دستگاه گردش خون است که به‌عنوان عارضه‌ای از سایر بیماری‌ها بروز می‌کند. هر دو اختلال مذکور شریان‌های کوچک دست و پا را درگیر ساخته و در هر دو جنس دیده می‌شوند ولی در خانم‌های سنین ۴۰-۲۰ سال شایعترند

بیماری رینود شرایطی است که طی آن قسمت‌هایی از بدن مانند انگشتان دست و پا، نوک بینی و گوش‌ها بی‌حس و سرد می‌شوند. در رینود عروق خونی انگشتان دست و پا، بینی و گوش درگیر می‌شوند.

استرس و سرما از جمله عوامل مستعد کننده بیماری هستند. این بیماری میان زنان شایع‌تر است.

اگر چه می‌توان این مشکل را کاهش داد، اما درمان آن با توجه به شدت و شرایط متفاوت است.

نشانه‌های بیماری

رینود چیزی بیش از احساس سرما در دست و پاست و با سرمازدگی نیز تفاوت دارد. علائم آن نیز با توجه به شرایط بیماری، شدت و مدت زمان آن متفاوت است. اما علائمی شایع در این بیماری وجود دارند از جمله سردی انگشتان دست و پا، تغییر رنگ پوست در واکنش به سرما یا استرس، احساس سوزش و کرختی به دنبال گرم کردن یا از بین رفتن استرس.

هنگامی که با این مشکل روبه‌رو می‌شوید، نواحی درگیر ابتدا سفید می‌شوند. سپس کبود شده و احساس کرختی و سرما می‌کنند. البته این حالات و شرایط برای همه افراد یکسان نبوده و لازم نیست همه به یک صورت این مشکل را تجربه کنند.

گاهی اوقات با شروع مشکل، تنها یک یا دو انگشت درگیر می‌شود و لزوما نیز همیشه به یک حالت بروز نمی‌کند. اگرچه رینود اغلب، انگشتان دست و پا را درگیر می‌کند، اما سایر اندام‌ها مانند بینی، لب و گوش‌ها هم ممکن است درگیر شوند. البته لازم به یادآوری است، حمله رینود ممکن است کمتر از یک دقیقه طول بکشد یا ساعت‌ها ادامه پیدا کند.

افرادی نیز رینود را همراه با دیگر بیماری‌ها تجربه خواهند کرد و به همین دلیل نشانه‌هایی مرتبط با بیماری زمینه‌ای نیز خواهند داشت.

در حقیقت پزشکان رینود را به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می‌کنند. در رینود ثانویه سایر بیماری‌ها زمینه‌ساز بروز این اختلال هستند.

علل بروز رینود

پزشکان به درستی علت حملات رینود را نمی‌دانند، اما به نظر می‌رسد رگ‌های خونی دست و پا در برابر هوای سرد یا استرس واکنش نشان دهند.

عواملی وجود دارند که احتمال بروز رینود اولیه را افزایش می‌دهند از جمله:

*‌ جنسیت:رینود زنان را بیش از مردان درگیر می‌کند.

*‌ سن:اگرچه در هر سنی ممکن است این شرایط به وجود آید، اما رینود در سنین بین 15 تا 30 سال بیشتر پیش می‌آید.

*‌ محل زندگی:افرادی که در مکان‌های سرد زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض این شرایط خواهند بود.

*‌ سابقه خانوادگی:حدود یک سوم افرادی که رینود را تجربه می‌کنند، یکی از اعضای درجه یک خانواده‌شان هم به این مشکل مبتلاست.

عواملی هم سبب بروز رینودثانویه خواهد بود:

*‌ بیماری‌هایی خاص:ممکن است سبب بروز مشکل شود.

*‌ مشاغل خاص:به عنوان مثال کارهایی که ضربات تکراری و دائمی دارند.

*‌ قرار گرفتن در معرض موادی خاص:سیگار کشیدن و استفاده از داروهایی که رگ‌های خونی را تحت تاثیر قرار می‌دهند نیز ممکن است خطر ابتلا به رینود را افزایش ‌دهند.

شیوه زندگی برای کاهش مشکلات

با به کارگیری شیوه‌هایی ساده می‌توانیم حملات رینود را کاهش دهیم و احساس بهتری داشته باشیم؛ به عنوان مثال ترک سیگار، ورزش منظم، کنترل استرس، محافظت از دست‌ها و پاها و کاهش عوامل ایجاد خطر از جمله این موارد هستند.

اگر حمله ایجاد شد، چه کار باید کرد؟

اولین و مهم‌ترین اقدامی که در این موقعیت باید انجام شود گرم نگه داشتن دست، پا یا هر عضو درگیری است، بنابراین به محیطی گرم‌تر بروید و دستان خود را زیر بغل تان بگذارید تا گرم شوند. انگشتان دست و پای خود را تکان دهید. آب ولرم – نه داغ – روی انگشتان خود بریزید و آن ها را ماساژ دهید.

اگر شرایطی استرس آفرین موجب بروز این مشکل شده، بهتر است با ترک محیط و آرام کردن خود، مشکل را بهبود بخشید.

پیشگیری

رینودپدیده‌ای است که می‌توانید جلوی آن را بگیرید :

– زمانی که بیرون از خانه و در محیط باز هستید، لباس گرم و مناسب بپوشید.

– در فصل زمستان استفاده از شال، دستکش، جوراب، کلاه و چکمه را فراموش نکنید.

– داخل خانه و در فضای بسته هم مراقب باشید؛ به عنوان مثال، هنگامی که از داخل یخچال یا فریزر مواد غذایی را خارج می‌کنید، بهتر است از دستکش استفاده کنید.

– در نهایت اگر امکانش را دارید، برای زندگی به مکانی با آب و هوای معتدل ‌تر بروید.

مترجم: نیلوفر اسعدی بیگی

منبع : Mayoclinic.com

بازدید :201
پنجشنبه 25 شهريور 1395زمان :18:03
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

به وبلاگ خود خوش امدید
با سلام.به دنیای ویستا بلاگ و وبلاگ جدید خود خوش آمدید.هم اکنون میتوانید از امکانات شگفت انگیز ویستا بلاگ استفاده نمایید و مطالب خود را ارسال نمایید.شما میتوانید قالب و محیط وبلاگ خود را از مدیریت وبلاگ تغییر دهید.با فعالیت در ویستا بلاگ هر روز منتظر مسابقات مختلف و جوایز ویژه باشید. در صورت نیاز به راهنمایی و پشتیبانی از قسمت مدیریت با ما در ارتباط باشید.برای حفظ زیبابی وبلاگ خود میتوانید این پیام را حذف نمایید.امیدواریم لحظات خوبی را در ویستا بلاگ سپری نمایید...
درباره ما
اطلاعات کاربری
نام کاربری :
رمز عبور :
آرشیو
خبر نامه


معرفی وبلاگ به یک دوست


ایمیل شما :

ایمیل دوست شما :



چت باکس




captcha


آمار سایت
  • کل مطالب : 10
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 4
  • بازدید کننده امروز : 5
  • باردید دیروز : 0
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 5
  • بازدید ماه : 56
  • بازدید سال : 59
  • بازدید کلی : 1914
کدهای اختصاصی